Nederlandse melkveehouders mochten, onder voorwaarden, meer dierlijke mest op grasland plaatsen dan melkveehouders in andere EU Landen (derogatie). Omdat ons land nog altijd niet voldoet aan EU-richtlijnen voor de waterkwaliteit als ook de Kritische Depositie Waarden op natuur overschrijdt, vindt Brussel weinig redenen om deze uitzondering, deze grasland-derogatie, in stand te houden. Maar het verlies van derogatie raakt nu vooral de kringloopboeren. Die moeten meer mest gaan afvoeren en kunnen daarvoor krachtvoer en kunstmest terugkopen. In deze film pleiten we voor het in stand houden van deze derogatie, sterker nog: om deze om te zetten naar een regeling kringlooplandbouw, gekoppeld aan een laag stikstof-en fosfaatbedrijfsoverschot en een hoge stikstofefficiëntie. Daarnaast is uit recent onderzoek gebleken dat via het aantal dagen en uren weidegang plus het ureum-getal, lagere ammoniakemissies goed te borgen zijn: de emissiearme bedrijfsvoering.

De KringloopWijzer bestaat wettelijk niet, alleen het onderdeel BEX (Bedrijfsspecifieke Excretie) kan nu door melkveehouders gebruikt worden. Zoals Art Wolleswinkel uitlegt rekent het BEX-model het aandeel weidegras niet goed door. Deze bedrijven worden nu onvoldoende geholpen, het stuurt eerder de verkeerde kant op: naar meer mais in het rantsoen, naar minder grasland en minder weidegang. De huidige KringloopWijzer levert nu al een stoffenbalans op met het stikstof-en fosfaatbedrijfsoverschot en de stikstof-en fosfaatefficiëntie, alleen daar maakt de overheid geen gebruik van. Zo zijn er verschillende oplossingsrichtingen bij de Nederlandse overheid bekend, maar deze vinden nog altijd onvoldoende vervolg.

Met deze film hopen we oplossingen voor de kringloopboeren kracht bij te zetten. Aan het woord komen Art Wolleswinkel, (melkveehouder te Renswoude), Jan Douwe van der Ploeg (emeritus hoogleraar WUR) en Frank Verhoeven (Boerenverstand).