Graslandmanagement IJsseldelta
De gebiedscoörperatie Ijsseldelta is onlangs opgericht. De aftrap van de coöperatie vond plaats tijdens de Demodag Graslandmanagement. Het demonsteren van de graslandmachines zat er helaas niet in, want er was 88mm neerslag gevallen in 3 dagen op Kampereiland en het grasland was te nat. Toch was het een nuttige dag met veel informatie over graslandbodems, de graslandverbeteraars en verhitte gesprekken tussen de ruim geïnteresseerde boeren.
De dag kon grofweg in drie delen worden opgedeeld. In het begin van het programma ging de aandacht uit naar de 26 melkveehouders van het Kampereiland die al mee doen met de studiegroepen kringlooplandbouw. Door Martin Visscher werden er kringloopcertificaten uitgereikt. Hij speelde in op het feit dat wens voor duurzame landbouw groeit. Het is daarvoor noodzakelijk om te weten wat er van je land komt, dus: ‘Meten is weten!’. Met kringlooplandbouw besparen de boeren kosten en kunnen serieus en trots aantonen dat de Ijsseldelta zich als gebied onderscheidt door o.a. schone bodem en schone lucht.
Hierop aansluitend vertelde de bodemkundige Martin van Wateren over het belang van kennis van eigen bodem. De kleur van het gras, de structuur en geur van een pol, de lengte van wortels zijn indicatoren van de gesteldheid van de grasmat. Ook vertelde van Wateren dat de pH, calcium magnesium verhoudingen, zuurstofgehalte en bodemverdichting aspecten zijn waar de boer inhaalslagen kan maken voor een betere grasopbrengst. Het is hiervoor essentieel de bemesting aan te passen aan de situatie van de bodem. Echter, zijn er ook machines gecreëerd om bodemverbetering in gang te brengen. Dit brengt ons naar het laatste onderdeel van de dag.
Grasland verzorgingsmachines van Evenhuis & APV, Kruse, Shakerator, Güttler, He-Va & Landkracht, Evers Agro, Vredo, en Einböck stonden opgesteld en werden gepresenteerd. Bodemverbeterende machines die problemen aanpakken als: molshopen, verdichting van de bodem, gaten in de zoden, grote hoeveelheden ganzen en stagnerend water. Pasture Reader was een vreemde eend in de bijt. Deze machine is niet zo zeer om het grasland te verbeteren, maar om de hoogte van het grasland te meten en het gewicht droogstof per hectare te berekenen.
De dag werd afgesloten met een regionaal hapje, sapje of (karne)melkje, waarna iedereen naar huis vertrok en heerlijk kon dromen over de nieuwe, technologische speeltjes.
Artikel geschreven door: Merel Hondebrink, student Uva