Een asociaal systeem van voedselproductie

Met verbazing las ik deze ochtend in het NRC een artikel over een Nederlandse boer in de VS die zelfmoord pleegde omdat hij zijn schulden niet meer kon afbetalen. Geëmigreerd, flink geïnvesteerd, 18.000 melkkoeien, en nu (vanwege de kredietcrisis) werd hem door dezelfde bank verteld dat hij zijn koeien moet afmaken om de schulden terug te betalen! Voor mij (wederom) een bewijs dat zonder fatsoenlijk landbouw/voedselbeleid we asociale productiesystemen krijgen, louter en alleen gericht op korte termijn winstmaximalisatie en zonder enig respect voor boer, dier of omgeving. We dreigen in Nederland ook af te glijden naar dit soort vormen van landbouw. Persoonlijk vind ik een land vol boeren een stuk aantrekkelijker als een handjevol industriele bedrijven! Meer boeren mag van mij best een beleidsdoelstelling zijn! Zeker als je ziet wat voor maatschappelijke functies de boer vervult. Mensen wuiven dit vaak weg als emotionele argumenten, ik vind het visie! Voor mij onderstreept dit voorval dat het nodig is een socialer landbouwbeleid te voeren met meer respect voor de hardwerkende voedselproducenten, wereldwijd! Lees hier het hele NRC artikel.